Natuurlijk en ambachtelijk tuinieren

Pieter Wagenborg is een traditioneel tuinman die in de twintig jaar dat hij werkzaam was bij stichting Het Hof van Eden het natuurlijk en ambachtelijk tuinieren zich eigen heeft gemaakt.

Naast dat hij voornamelijk werkt met handgereedschappen is hij op zoek naar de balans tussen natuur en kultuur. We maken onlosmakend deel uit van de natuur en door de natuur te beheren in plaats van te beheersen geven we ruimte aan al dat leeft en kunnen wij zelf de vruchten ervan plukken.

Anticiperen is een sleutelbegrip in het natuurlijk tuinieren. Ook al heb je je goed voorbereid middels een tuinontwerp en een tuinplan dan weet je dat er zich van alles kan voordoen waardoor je gedwongen wordt om je plannen gaande weg aan te passen.

Zolang je hier flexibel mee omgaat en de aanwezigheid van geest hebt om in te spelen op de veranderende omstandigheden zul je zien dat je het zo slecht niet doet.

Door het met de hand bewerken van het land, het organisch bemesten en het gebruik van compost om het bodem leven te stimuleren leg je de basis voor het natuurlijk tuinieren.

Als je op je tuin een grote variatie aan gewassen teelt, spreidt je de risico's wat betreft de kwalen en plagen die je kunnen treffen en zorg je op de koop toe dat je door de seizoenen heen een gevarieerde maaltijd van eigen grond kunt nuttigen.

Wat betreft onkruid of dat wat ervoor doorgaat( het is maar wat je onkruid noemt), houd ik me bezig met het selectief wieden.In principe haal je alleen dat weg wat je herkend en waarvan je weet dat je er last en geen baat van hebt. Hierdoor doe je vrij snel een hoop plantenkennis op en geef je ruimte aan plantgoed dat zich spontaan aan je opdringt en mogelijk tot nut kan zijn.

Het behoud van Biodiversiteit ligt ten grondslag aan het werk dat ik doe. Naast dat het Biodiversiteitsverdrag zich ten doel stelt om armoede, honger en dorst uit de wereld te helpen, voorziet het verdrag ook in de wijze waarop wij allen ons dienen te verhouden tot de natuur.

Ik voel me dan ook diep verbonden met mensen die in hun levensonderhoud voorzien d.m.v. handarbeid en dierlijke tractie. Hoewel ze het over het algemeen niet breed hebben en de verleidingen van het "moderne leven" moeilijk kunnen weerstaan, zijn ze er het levende voorbeeld van dat mens en natuur samen kunnen gaan.